|

شعر

ای دبستانی ترین احساس من

خاطرات كودكی زیباترند

یادگاران كهن مانا ترند

درس های سال اول، ساده بود 

آب را بابا به سارا داده بود

*****                

درس پند آموز روباه و کلاغ 

روبه مكار و دزد دشت و باغ 

روز مهمانی كوكب خانم است 

سفره پر، از بوی نان گندم است 

*****                

كاكلی گنجشككی با هوش بود 

فیل نادانی برایش موش بود

با وجود سوز و سرمای شدید 

ریز علی پیراهن از تن می درید  

*****                 

تا درون نیم كت، جا می شدیم 

ما پراز تصمیم كبری می شدیم

پاك كن هایی ز پاكی داشتیم 

یك تراش سرخ لاكی داشتیم

  *****                   

كیفمان چفتی به رنگ زرد داشت 

دوشمان از حلقه هایش درد داشت 

گرمی دستان ما از آه بود

برگ دفترها به رنگ كاه بود

 *****                

مانده در گوشم صدایی چون تگرگ 

خش خش جاروی با پا روی برگ 

همكلاسی های من یادم كنید

بازهم در كوچه فریادم كنید

*****        

همكلاسی های درد و رنج و كار 

بچه های جامه های وصله دار 

بچه های دكه ی خوراك سرد 

كودكان كوچه اما، مرد مرد 

           *****                   

كاش هرگز زنگ تفریحی نبود 

جمع بودن بود و تفریقی نبود 

كاش می شد باز كوچك می شدیم

لا اقل یك روز كودك می شدیم

*****            

یاد آن آموزگار ساده پوش

یاد آن گچ ها كه بودش روی دوش

ای معلم یاد و هم نامت بخیر 

یاد درس آب و بابایت بخی

*****             

ای دبستانی ترین احساس من 

بازگرد، این مشق ها را خط بزن 

ای دبستانی ترین احساس من

بازگرد این مشق ها را خط بزن

کلیه حقوق این سایت متعلق به مهد کودک رسالت است
طراحی سایت cms-iran.com